Publikime

 

PUBLIKIME
Nga anëtarët dhe simpatizantët e ShSh ILIRIA

***************************

Shoqëria Shqiptare “Iliria" mbajti Mbledhjen e Pestë të Përgjithshme
Në Lyon më 28 prill 2012, u mbajt Mbledhja e Pestë e Përgjithshme e Shoqërisë Shqiptare “Iliria”. Në pikat e rendit të ditës ishte paraparë një analizë punës së deritashme të Shoqërisë, ndryshimet statutore si dhe zgjedhjet e reja për Kryesi të Shoqërisë.
Gjatë punimeve të Mbledhjes u shqyrtuan të gjitha aktivitetet e zhvilluara të Shoqërisë që nga Mbledhja e Katërt e Përgjithshme.  
Në periudhën dyvjeçare, Shoqëria Shqiptare “Iliria” realizoi shumë veprimtari në Lyon duke përmbushur edhe njëherë shumë nga synimet e saja të përcaktuara në programin e saj.
Ndër aktivitetet më të rëndësishme që u realizuan gjatë dy vjetëve të fundit mund të përmendim:
- Shënimi i Festave të Nëntorit me 20 Nëntor 2010 në sallën komunale të qytetit Vaulx en Velin,
- Aksioni humanitar i Shoqërisë “Iliria” për solidarizim me familjen Hajredini, me rastin e kthimit në atdhe të trupave të bashkëshortëve Hajredini pas aksidentit tragjik të dhjetorit 2010.
- Shënimi i përvjetorit të Pavarësisë së Kosovës më 19 shkurt 2011, që u mbajt poashtu në sallën komunale të Vaulx en Velinit,
- Në lokalet e Aleancës Franceze në Lyon, me organizimin e Shoqërisë Shqiptare "Iliria” dhe të AF në Lyon, më 23 mars 2011 u bë promovimi në gjuhën frënge të romanit të Ylljet Aliçkës, "Rrëfenja me ndërkombëtarë" (në origjinal "Të huajt" – "Les etrangers"). Autori i romanit është njëherit edhe ambasador i Shqipërisë në Paris si dhe ambasador i Shqipërisë në UNESKO.
- Në Lion të Francës, Shqipëria përmbylli me sukses Takimet Konsullore. Nga 27 maji deri më 29 maj 2011, në Lyon të Francës, u mbajtën takimet konsullore që Shqipërinë e përfaqësoi Shoqëria Shqiptare “Iliria”.
- Me organzimin e Shoqërisë Shqiptare “Iliria” në muajin shtator të vitit 2011, gjuha shqipe u prezentua në Forumin e Gjuhëve të Huaja në Lyon,
- Më 26 Nëntor 2011, në bashkëpunim me Shoqërinë "Fëmijët shqiptarë" nga Saint Chamond, Shoqëria Shqiptare "Iliria" organizoi shënimin e Festave të Nëntorit në Saint Chamond.
- Më 15 shkurt 2012 në sallën kryesore të Bashkisë së Lyon I, u mbajt takimi mes Kryesisë së Shoqërisë Shqiptare "Iliria" dhe Ministrit të Diasporës, zotit Ibrahim Makolli, konsullit të Republikës së Kosovës në Paris, zotit Kadri Dakaj dhe dy zyrtarëve tjerë të Ministrisë së Diasporës së Republikës së Kosovës.
Të gjitha këto aktivitete dhe shumë të tjera që nuk u përmendën në këtë radhitje, kërkuan mund dhe angazhime shumë të mëdha të anëtarëve dhe dashamirëve të Shoqërisë Shqiptare "Iliria". Një barrë më të madhe sigurisht e mbajti Kryesia e Shoqërisë e cila me një përkushtim të madh dhe punë të pamohueshme udhëhoqi shoqërinë në realizimin e aktiviteteve deri më sot. Për këtë arsye të gjithë ata që morën pjesë në aktivitetet e organizuara të Shoqërisë Shqiptare "Iliria" i janë mirënjohës kryesisë së saj për punën e madhe të bërë.
Në vazhdim të Mbledhjes së Pestë të Përgjithshme u numëruan aktivitetet e ardhshme të planifikuara në periudhën e ardhshme. Tashmë në vlugun e përgaitjeve është realizimi i një shfaqjeje teatrore shqiptare, që i prin aktori i madh shqiptar Mirush Kabashi. Ky aktivitet kulturor pritet të fillojë më 23 maj 2012 dhe Shoqëria Shqiptare "Iliria" do të ketë një rol shumë të madh në mbarëvajtjen e këtij manifestimi kulturor.
Gjithashtu u fol edhe për synimet dhe planifikimet tjera të Shoqërisë në realizimin e shumë projekteve të mirëfillta kulturore.
Mbesim me shpresë se në të ardhmen mbështetja e Shoqërisë nga bashkëatdhetarët tanë në Lyon e Francë do të jetë akoma më e madhe.
Një pikë e veçantë e Mbledhjes së Pestë së Përgjithshme, ishte edhe zgjedhja e Kryesisë së Shoqërisë. Me një unanimitet absolut u zgjodh Kryesia e Shoqërisë me këtë përbërje:
- Ledia Dema – Kryetare
- Rina çela – Nênkryetare
- Metije Shaqiri – sekretare
- Taulant Nela – Arkatar
Për prezentim.
- Ledia Dema është profesoreshë e gjuhës dhe letërsisë në Universitetin Lyon II. Është një veprimtare e shquar e deritashme e Shoqërisë dhe një ndër bartëset kryesore të shumë veprimtarive të Shoqërisë. Ka një autoritet të madh tek mërgimtarët shqiptarë, por edhe tek shtresa intelektuale franceze. Është një atdhetare e dalluar dhe ka qenë një ndër zërat më të fuqishëm të shqiptarëve në Francë.
- Rina çela është profesoreshë e socilogjisë dhe profesoreshë e Gjuhës dhe Letërsisë Shqipe. Është që shumë vite një ndër shtyllat kryesore të Shoqërisë dhe aktivitetet e shumta të Shoqërisë në këto tetë vitet e fundit lidhen ngushtë me emrin dhe personalitetin e saj. Ajo gëzon autoritet shumë të madh nga anëtarët dhe simpatizantët e Shoqërisë. Ishte dhe mbetet një ndër hallkat kryesore të bashkëpunimit të Shoqërisë Shqiptare "Iliria" me Shoqëri tjera kulturore franceze dhe personalitete tjera publike shqiptare dhe atyre franceze.
- Metije Shaqiri është profesoreshë e Arsimit Politeknik dhe është një ndër veprimtaret e dalluara të Shoqërisë në këto katër vitet e fundit. Gatishmëria dhe vullneti i madh për veprimtari kulturore të Shoqërisë janë vetëm disa nga karakteristikat e saja për të cilat vlerësohet shumë nga anëtarët dhe simpartizantët e Shoqërisë. Ka ndihmuar shumë në krijimin e një rrethi të madh miqsh në mesin e intelektualëve francezë.

- Taulant Nela është profesor i Kontabilitetit dhe Financave dhe një ndër veprimtarët e rinj të Shoqërisë. Ka dhënë kontribut të madh me idetë dhe angazhimin e tij në përcaktimin e vijës programore të Shoqërisë. Ka një potencial dhe gatishmëri të madhe në realizimin e shumë projekteve që synohen nga Shoqëria Shqiptare "Iliria".
Një mirënjohje të veçantë, nga kjo Mbledhje e Përgjithshme i kushtohet Kryetarit të deritashëm, zotit Avni Bilalli. Ai me përkushtim të madh dhe me një përgjegjësi të madhe udhëhoqi dy vitet e fundit Shoqërinë Shqiptare "Iliria".  Ai ishte një ndër udhëheqësit më aktiv të deritashëm të komunitetit shqiptar në Lyon për shumë vite.  Ai edhe në mandatin e ardhshëm do të jetë anëtar i Kryesisë së Shoqërisë.
Me shpresën se veprimtaritë kulturore të Shoqërisë do të jenë akoma më të shpeshta kemi  besimin se shqiptarët dhe miqtë tanë francezë do ta përkrahin çdoherë e më shumë punën dhe angazhimin e Shoqërisë Shqiptare "Iliria". Shoqëria Shqiptare "Iliria" do të jetë si deri më tash e hapur dhe do të mirëpresë angazhimin e secilit në aktivitetet e Shoqërisë.   
Për fund Shoqërisë Shqiptare "Iliria" i urojmë suksese të reja në punën e saj shumë të çmuar.
Abaz Pllana

***************************

Shoqëria Shqiptare ILIRIA
Lyon, më 15 shkurt 2012
Mysafirë të Shoqërisë Shqiptare Iliria ishin Ministri Makolli dhe Konsulli Dakaj

Shkruan: Abaz Pllana
Më 15 shkurt 2012 në sallën kryesore të Bashkisë së Lyon I, u mbajt takimi mes Kryesisë së Shoqërisë Shqiptare Iliria të Lyonit dhe Ministrit të Diasporës, zotit Ibrahim Makolli, konsullit të Republikës së Kosovës në Paris, zotit Kadri Dakaj dhe dy zyrtarëve tjerë të Ministrisë së Diasporës së Republikës së Kosovës.
Meqenëse ky takim u organizua në momentet e fundit të qëndrimit të zyrtarëve të Kosovës në Lyon, në takim nga Shoqëria Shqiptare Iliria, mundën tê marrin pjesë Avni Bilali – kryetar, Rina Celaj – nënkryetare, Sherif Basha – nënkryetar, Fehmi Plakiqi – anëtar i kryesisë, Abaz Pllana - anëtar i kryesisë, Faik Lamaj – simpatizant aktiv i Shoqërisë si dhe Bahri Ahmeti – simpatizant.
Fillimisht u paraqit shkurtimisht historiku i Shoqërisë Shqiptare Iliria, që prej themelimit deri në ditët e sotme. U vunë në pah veprimtaritë kryesore të Shoqërisë si dhe synimet e saj për aktivitete në të ardhmen e afërt. Mysafirëve iu dha gjithashtu një prezentim në formë broshure.
Përfaqësuesit e Republikës së Kosovës kërkuan që të vazhdojë aktiviteti i mërgimtarëve shqiptarë në Lyon si dhe të vazhdohet edhe më tutje që shqiptarët të paraqiten me një zë pa dallim krahine, feje apo ideje politike. Ata vunë theksin edhe tek nevoja e organizimit të kurseve të gjuhës shqipe për fëmijët shqiptarë si dhe mbështetën idenë e bashkëpunimit me Shoqërinë tonë në aktivitete të ndryshme si për shembull në takimet konsullore si dhe në forumet e ndryshme që tashmë Shoqëria Shqiptare ILIRIA merr pjesë apo është e ftuar që të marrë pjesë në të ardhmen. Gjithashtu ata vunë theksin mbi nevojën e bashkëpunimit në investimet në Kosovë nga ana e mërgimtarëve shqiptarë.
Shoqëria Shqiptare Iliria kërkoi nga Ministria që së bashku me Ambasadën dhe institucionet tjera të vendit të ndihmojnë pa rezervë botimin e librit për Kosovën që është në proces nga shkrimtari i njohur francez, miku i madh i shqiptarëve dhe anëtar nderi i Shoqërisë sonë, zoti Gilbert Gardes.
Nga Shoqëria Shqiptare Iliria, u kërkua që ambasada e Kosovës dhe ministria e Disaporës të kërkojnë zyrtarisht futjen e kanalave shqiptare në listën e programeve falas të operatorëve të ndryshëm në Francë. Ky është hapi i parë për lidhjen e shqiptarëve të Francës me ngjarjet dhe programet tjera kulturore që përhapen përmes televizionit. Ministri u zotua personalisht se do t’i bëjë kërkesë me shkrim EBU-së që së paku dy kanalet publike televizive RTK dhe TVSH të hyjnë në listën e programeve të shpërndara falas përmes internetit dhe formave tjera numerike.
Nga Shoqëria Shqiptare Iliria, u dha përkrahja dhe gatishmëria për mësimin plotësues të gjuhës shqipe për fëmijët shqiptarë. Duke u mbështetur në përvojën vullnetare të këtij procesi u dhanë shumë arsye që ky mësim aktualisht nuk është duke u bërë. U kërkua që ministria të angazhohet që edhe shqipja të jetë një lëndë fakultative në shkollat e Francës siç janë disa nga gjuhët e botës.
Nga Shoqëria Shqiptare Iliria, u kërkua që kontaktet dhe bashkëpunimi mes Shoqërisë dhe Ministrisë së Diasporës e Ambasadës së Kosovës të vijojë duke u thelluar.
U përkrah ideja e  Shoqërisë Shqiptare Iliria që në takimet e ardhshme konsullore që do të mbahen në qershor të vitit 2012, në bazë të memorandumit mes Ministrive të Punëve të Jashtme të Shqipërisë dhe Kosovës për përfaqësim në botë, Kosova të paraqitet së bashku në të njëjtën stendë me Shqipërinë. Kjo mënyrë e përfaqësimit përkon me aspiratat kombëtare të shqiptarëve kudo që janë dhe është çështje praktike e organizimit duke pasur parasysh përbërjen dhe gjithëpërfshirjen e shqiptarëve në organizimin e Shoqërisë Shqiptare Iliria si bartëse kryesore e këtij aktiviteti.
Takimi përfundoi përzemërsisht me disa fotografi në grup të mysafirëve dhe mikëpritësve nga Lyoni.

***************************

Një festim i madh i Festave të Nëntorit në Francë
 Shkruan : Abaz Pllana
Tradita vazhdon. Shënimi i Festave të Nëntorit bëhen edhe këtë vit nga bashkatdhetarët shqiptarë që jetojnë në Lyon, Saint Chamond, Grenoble dhe Saint Etienne. Shqiptarët e gjitha viseve u bashkuan nën Flamurin Kombëtar për të përkujtuar këtë ditë të shënuar të historisë kombëtare.
Për çdo vit posa fillon muaji i Nëntorit, mërgimtarët shqiptarë, rrisin kontaktet e tyre për të qenë së bashku ditën e Flamurit. Shpresat dhe mbështetja e secilit shqiptar tek organizimet e Shoqërisë Shqiptare ILIRIA tashmë është bërë një gjë e zakontë.
 Këtë vit me qëllimin më të mirë për të mbledhur bashkarisht shqiptarët nga pesë qytetet e lartpërmendura u vendos që Festat e Nëntorit të shënohen në sallën e Kulturës Gerard Philippe të qytetit Saint Chamond.
 Më 26 nëntor 2011, duke filluar nga ora 18, mërgimtarët shqiptarë u mblodhën rreth një tryeze kokteji. Njohje mes tyre, shkëmbime mendimesh, numrash telefoni, ide të reja për organizime të reja në të ardhmen ishin boshti i koktejit. 
Një orë më vonë me tingujt e Himnit Kombëtar, filloi mbrëmja festive. Me fjalën përshëndetëse, mbrëmjen festive e hapi intelektualja shqiptare, Juna Gojka që jeton dhe vepron në Saint Etienne. Ajo mbajti një fjalë shumë përmbledhëse për qëllimin e organizimit, nevojës që të jemi së bashku si dhe me synimet e organizimit shqiptar.
Me fjalën e tij të rastit u paraqit në vazhdim, veprimtari i palodhur i çështjes kombëtare, Dr. Xhemail Xhemaili. Ai mbajti një fjalim të bukur dhe tepër emocional për rëndësinë historike të Festave të Nëntorit : Dita e Besëlidhjes Shqiptare të Lezhës, Dita e Flamurit, Fitorja mbi Fashizmin, Ditëlindja e komandantit legjendar Adem Jasharit dhe dalja në skenë e të madhes UçK.
 Grupi i vajzave të vogla, me kostume kombëtare i dhanë edhe një herë madhështi festimeve të Nëntorit. Të buzëqeshura, dinjitoze dhe të kënaqura me rolin e tyre për festën ato shkëlqyen në skenën e sallës ku mbahej festa. Gjatë gjithë paraqitjes së tyre ata u shoqëruan me duatrokitje të vazhdueshme.
Rapsodët Imer Baçaj dhe Qazim Jasiqi kënduan disa këngë nga  repertori i tyre. Me telat e çiftelisë u këndua për historinë dhe luftëtarët e mëdhenj kombëtarë që ishin në krye të luftës për të arriturat e datave të mëdha të nëntorit.
Për veprimtarinë e tij në kuadër të Shoqërisë Shqiptare ILIRIA, për kontributin e tij vullnetar me një mirënjohje të veçantë nga Kryesia e Shoqërisë Shqiptare ILIRIA u nderua muzikanti shqiptar, zoti Nexhat Hasani.
 Në vazhdim të programit të pranishmit u argëtuan me muzikë popullore. Këngët dhe vallet shqiptare mbushën me gëzim dhe hare zemrat e mërgimtarëve shqiptarë të Francës.
 Edhe një herë më shumë, mërgimtarët shqiptarë dëshmuan se kanë nevojë për organizime të tilla. Për gëzime dhe festa të jenë së bashku  për të krijuar mundësi që të jenë së bashku edhe në halle apo ditë të vështira. Një bashkim që shoi sadopak mallin për atdheun. Një bashkim që lehtësoi sadopak peshën e rëndë të kurbetit. Një bashkim që i jep forcë dhe dinjitet secilit shqiptar. Një bashkim për të ndërtuar një copë Shqipëri edhe në mërgim.
Për mbrëmje të tilla siç ishte ajo e mbrëmjes së 26 Nëntorit, nuk e di se çka mund t’i shkojë më shumë për shtati se thënia : « Oh sa mirë me qenë shqiptar ». Një thënie për krenarinë kombëtare, pastërtinë shpirtërore dhe mallin e madh për Shqipërinë. Le të jetojë, le të jetojë gjatë ky shpirt i atdhedashurisë së mërgimtarëve tanë.
27 nëntor 2011

***************************
Përgëzime e provokime – stenda e gjuhës shqipe në Forumin e Gjuhëve në Lion nuk la vizitorë indiferentë
Në Forumin e Gjuhëve në Lion, stenda e Gjuhës Shqipe priste e para vizitorët kurreshtarë, e organizuar nga Shoqëria Shqiptare Iliria. Studiues, gjuhëtarë, poliglotë të pasionuar pas gjuhëve të huaja ose thjesht kalimtarë të rastit vizituan sheshin Sathonay ku 60 stenda paraqisnin gjuhë nga vende të ndryshme të botës.
Bashkiakë, deputetë, përfaqësues të komunitetit europian, të shoqatave gjuhësore në Francë e Zvicër erdhën e u interesuan për gjuhën shqipe e për komunitetin shqiptar në Lion. Ata u pritën personalisht nga Konsulli i Nderit i Shqipërisë në Lion, Zoti Denis Di Leonardo që qëndroi përkrah nesh në stendë e iu përgjigjej pyetjeve të vizitorëve mbi Shqipërinë e shqiptarët.
Mes interesit e përgëzimeve nuk munguan as provokimet. Harta e viseve të banuara me shqipfolës tërhiqte vështrimet e të gjithë vizitorëve e mes tyre një serbi që në gjuhën e tij brohoriti "Kosova je nasha" (Kosova është e jona). Një nga anëtarët e Shoqërisë i kujtoi se me siguri nuk i kishte dëgjuar lajmet që 12 vitesh. Një nënkryetar bashkie i një komune të Lionit erdhi në stendë për të na shpjeguar se shqiptarët e Shqipërisë, të Kosovës e të Maqedonisë janë etni të ndryshme që s’kanë asgjë të përbashkët mes tyre. Anëtarët e Ilirisë i shpjeguan e hodhën dritë mbi historinë e kombit tonë, mbi padrejtësitë që i janë bërë e vazhdojnë t’i bëhen në mediat e huaja.
Takime me njerëz të tillë na ndërgjegjësojnë mbi propagandën mashtruese të armiqve të kombit dhe na bindin se prania e shqiptarëve në aktivitete të tilla është mëse e domosdoshme për të krijuar një imazh modern për Shqipërinë dhe për shqiptarët para opinionit publik, për të treguar se cilët jemi në të vërtetë, popull me kulturë të lashtë e qytetarë të denjë të Europës.

Vizitorët francezë, gjermanë, kroatë, sllovenë, italianë mësuan të thonë « Mirëdita », « Faleminderit » ose « Gëzuar » në stendën e Gjuhës Shqipe Ne iu përgjigjëm « Mirupafshim » vitin tjetër. Aty do të jemi për të mbrojtur gjuhën e të parëve tanë, gjuhën tonë kaq të mirë, kaq të ëmbël kaq të gjerë, kaq të lehtë kaq të lirë, kaq të bukur kaq me vlerë.
Rina Çela - Nënkryetare e Shoqërisë Shqiptare Iliria Lion
25 shtator 2011

***************************

Për herë të parë në Takimet Konsullore Shqipëria zgjon interesin e vizitorëve
 Shkruan : Abaz Pllana   
 Që prej dhjetë vjetësh, në fund të pranverës në Lion organizohen Takimet Konsullore. Gjatë tre ditëve, shtetet që kanë një konsullatë në Lion, dalin me stendë në qendër të qytetit dhe prezantojnë potencialin ekonomik, kulturor dhe turistik të vendit të tyre, organizojnë koncerte, aperitive tipike, sfilata mode, shpërdajnë fletëpalosje e broshura e shndërrohen në vitrinë të vendit të tyre.
Për herë të parë në këto takime mori pjesë edhe Shqipëria, me nismën e Konsullit të Nderit të Shqipërisë, zotit Denis di Leonardo dhe me mbështetjen e Shoqërisë Shqiptare "Iliria" që vepron në Lyon.
 Ambasadori i Shqipërisë Ylljet Aliçka priti personalisht në stendë miq të shquar si Kryetarin e Bashkisë së Lionit, Z. Gerard Collomb, Prefektin e Departamentit Rhône, Z. Jean François Carenco, personaliete tjera politike lioneze si dhe nga ambasadat e shteteve të ndryshme të botës të akredituara në Francë. Gjatë vizitës dollinë e parë me raki për Shqipërinë dhe gjithë shqiptarët e ngriti zoti Collomb. Pastaj për më shumë se 20 minuta ai u njoh me figurat e mëdha botërore me origjinë shqiptare, vizitoi ekspozitën e Beratit e u interesua për artizanatet shqiptare që zbukuronin stendën.
Mbi 25 mijë vizitorë erdhën në këtë aktivitet : stenda e Shqipërisë nuk qëndroi një minutë bosh : çdo vizitor erdhi me kurreshtje për të njohur vendin tonë e u largua me dëshirën që të vijë në Shqipëri, për turizëm apo për biznes. Ata mbetën të mahnitur nga bukuria e natyrës, pasuria arkeologjike, historia e vendit tonë.
Prania e Konsullit të Nderit, Denis Di Leonardo, avokat i respektuar e i mirënjohur në Francë, tërhoqi në stendë shumë personalitete e biznesmenë.

Tingujt e çiftelisë shqiptare jehuan në qendër të qytetit pak minuta pas hapjes së aktivitetit. Fadil Hakolli e Besim Bllaca kënduan këngë patriotike shqiptare. Në sfond skenën e qytetit e hijëshonin tri vajza të vogla me kostume popullore shqiptare.
Përveç përfaqësuesve diplomatikë të Luksemburgut, Malejzisë, Salvadorit, Finlandës, ShBA-ve, Italisë, Turqisë, Gjermanisë, Holandës e të tjera, ndër momentet më të bukura ishte ardhja e një delegacioni diplomatik nga Ambasada e Kosovës në Paris. Kadri Dakaj, Mustafë Avdiu dhe Gani Krasniqi, përfaqësuesit  nga ambasada e Kosovës qëndruan gati tërë kohën me stendën e Shqipërisë dhe ishin shumë aktivë si në takimet me bashkëatdhetarët ashtu edhe me përfaqësues të shteteve pjesëmarrëse.
Stendën e Shqipërisë e nderoi vizita e veprimtarit të madh të çështjes kombëtare shqiptare, intelektualit të njohur, zotit Nusret Pllana, që ndodhej në Lyon për promovimin e dokumentarit dhe librit të tij "Terrori i Serbisë pushtuese mbi shqiptarët 1844-1999".
Pyetjet, debatet mbi çështjen Shqiptare e shndërruan disa herë stendën në një sallë të vogël konference. Interesi për Shqipërinë ishte kaq i madh sa Konsulli i Malejzisë, që ishte përballë stendës sonë, erdhi dhe pyeti Konsullin e Shqipërisë : « Pse vijnë kaq njerëz në stendën tuaj ? Tërë kohën një turmë qëndron përpara saj ! »
Plot shqiptarë që nuk ishin në dijeni të aktivitetit zbuluan me surprizë e kënaqësi stendën shqiptare. « Çdo vit kam ardhur në këtë aktivitet, e çdo herë vija re mungesën e Shqipërisë. Më duket sikur jam në Shqipëri ! » na tha një shqiptare e moshuar, e prekur nga malli për Shqipërinë.
Në ditën e fundit anëtarët e kryesisë së Shoqërisë "Iliria" morën iniciativën që  të vizitojnë stendat e vendeve që kanë njohur pavarësinë e Kosovës për t‘i falenderuar për mbështetjen që dhanë për njohjen e pavarësisë së saj.

Ata vizituan gjithashtu vendet që nuk kishin njohur pavarësinë e Kosovës u kërkuan miqësisht që ta bëjnë sa më shpejt. Shumë prej përfaqësuesve të këtyre vendeve e morën shumë seriozisht këtë kërkesë dhe u zotuan se do të kontaktojnë me ambasadat e tyre dhe ministritë e jashtme përkatëse për të çuar në vend kërkesën shqiptare.
Ky aktivitet i bukur shërbeu gjithashtu për të hedhur themelet e krijimit të Dhomës së Tregtisë Francë-Kosovë. Konsulli i Nderit i Shqipërisë, Di Leonardo mori përsipër ta konkretizojë këtë iniciativë.
Gjatë tre ditëve Shqipëria u paraqit denjësisht. Të gjithë vizitorëve u la përshtypje mikpritja e organizatorëve të stendës. Ne i siguruam se kjo mikpritje është në karakterin e çdo shqiptari, kudo ku ndodhet.
 Ne u drejtojmë mirënjohjet më të thella atyre që ndihmuan dhe mbajtën gjallë frymën shqiptare këto tre ditë në Lyon. Secili prej tyre ka arsye të ndjehet krenar për punën që bëri për vendin e tij.
31 maj 2011

 

***************************
Shoqëria Iliria dhe Alliance Française organizojnë së bashku promovimin e librit në gjuhën frënge të Ylljet Aliçkës me titull "Rrëfenja me ndërkombëtarët"
Në lokalet e Aleancës Franceze në Lyon, me organizimin e Shoqërisë Shqiptare ILIRIA dhe të AF në Lyon, më 23 mars 2011 u bë promovimi në gjuhën frënge të romanit të Ylljet Aliçkës, "Rrëfenja me ndërkombëtarë" (në origjinal "Të huajt" – "Les etrangers"). Autori i romanit është njëherit edhe ambasador i Shqipërisë në Paris si dhe ambasador i Shqipërisë në UNESKO.
Gjatë këtij manifestimi kulturor, në hapje foli kryetari i Aleancës Franceze në Lyon, zoti Bernard Muillon. Ai falenderoi Shoqërinë Shqiptare për organizimin dhe gatishmërinë e shpalosjes së vlerave artistike të shqiptarëve në Francë. Ai theksoi se do të jetë i gatshëm që çdo herë të jetë në mbështetje të nismave të tilla për bashkëpunim.
Një përshëndetje pjesëmarrësve francezë dhe atyre shqiptar u drejtua nga Konsulli i nderit të Republikës së Shqipërisë në Lyon, zotit Denis di Leonardo. Ai gjithashtu foli edhe për prezencën për çdo ditë më të madhe të kulturës dhe bashkëpunimit ndërshtetëror të Francës dhe Shqipërisë. Foli edhe për nisma tjera që janë në realizim e sipër për të përforcuar edhe më shumë marrëdhëniet mes dy popujve.
Një përshëndetje gjithashtu të pranishmëve u bëri edhe nënkryetarja e Shoqërisë Shqiptare ILIRIA, zonja Rina çela. Ndër të tjera ajo edhe njëherë shpalosi gatishmërinë e shqiptarëve kudo që janë për t’iu bashkuar familjes së gjerë evropiane. Ajo u zotua se Shoqëria ILIRIA edhe në të ardhmen do të bëjë çmos të shtojë prezencën e artit e kulturës shqiptare në Francë dhe Evropë. Ajo shpalosi bindjen e saj se shqiptarët janë duke zënë vendin e merituar në Evropë për çdo ditë e më shumë.
Për veprën e cila promovohej në këtë manifestim kulturor, foli profesoresha e gjuhës dhe letërsisë në Universitetin e Lyonit, zonja Ledia Dema. Ajo kishte bërë një analizë të gjithanshme të veprës duke nxjerrë në pah edhe disa nga fragmente më domethënëse të romanit. Mënyra e kritikës dhe analiza e veprës nga zonja Dema u duartrokit shumë nga të gjithë. Madje në fjalën e saj njëra nga udhëheqësit e shtëpisë botuese Pyramidion, zonja Corinne Ricourad, tha se e kishte lexuar shumë herë veprën dhe edhe pastaj e kishte botuar dhe asjëherë nuk kishte mundur të nxjerr ato përfundime siç i nxori aq bukur në analizë, zonja Dema. Ajo erdhi në përfundim se çdoherë përkthimi mbetet vetëm një përkthim sado i arritshëm që të jetë ai. Ajo përfundoi se gjuha shqipe është një gjuhë shumë e pasur për çka edhe gjuha franceze nuk kishte mundur t’i japë aq kuptim shumë fjalive të përkthyera nga gjuha shqipe nga zonja Dema.
Dy profesoresha nga Univerisiteti i Lyonit lexuan disa fragmente nga libri që u promovua këtë mbrëmje. Më pastaj u shfaqën edhe disa pjesë nga filmi "Parullat" që u bë sipas romanit të zotit Ylljet Aliçkës dhe që ishte paraqitur edhe në festivalin e Kanës disa vite më parë. Fragmentet u zgjodhën nga Capucine Brochier që bëri shumë për organizimin e kësaj mbrëmjeje kulturore.
Mbrëmja u mbyll me një koktej me pije dhe specailitete tjera shqiptare.
Ndër të tjera gjatë biesdës së lirë gjatë koktejit, një mik im francez më tha me shumë kënaqësi : "Asnjëherë s’kam qenë më i bindur se sot se duhet ta shof Shqipërinë. Do të shkoj posa të më vijë rasti i parë". Po si ky miku im po të njëjtën gjë e thanë edhe konsujt e Danimarkës dhe Letonisë, që ishin në këtë manifestim. Kështu menduan edhe të tjerët dhe shqiptarët e Shqipëria që atë natë kanë më shumë miq. Dhe kjo ishte arritja e madhe e këtij manifestimi kulturor. 
A.P.

 

***************************

FJALIMI I RASTIT NË PËRVJETORIN E PAVARËSISË SË KOSOVËS, - Genc Cobani
19 shkurt 2011
I nderuar zoti Konsull
I nderuar zoti kryebashkiak
Miq e te ftuar qe na nderuat me pjesemarrjen tuaj
Te nderuar bashkatdhetare!

Do te doja te perfitoja nga fakti qe ndodhem sot ne mes te vellezerve te nje gjaku dhe nje gjuhe, qe, megjithese jemi mbledhur per nje dite kaq te madhe, ta filloj kete fjale me nje rrefim intim.
Kur miqte e mi te nderuar, Abazi, Rina dhe Femiu, me kerkuan ne emer te shoqates « Iliria » qe te flisja ketu para jush, pa dashje, nen efektin e pasinqerte te protokolleve qe na imponohen shpesh kur jemi larg vendlindjes, bera nje gabim dhe thashe: « Nuk do te ishte me mire qe te fliste nje kosovar ? ».
E kuptova qe e kisha shkelur, por para se te kafshoja gjuhen, Abazi me shpetoi nga dhimbja e rastit duke thene ate qe e mendova vete ne çast, qe e menduan te tjeret, qe e mendojne dhe e thone te gjithe ata qe jane ne kete salle, te gjithe shqiptaret kudo ne bote: « Po pse ti, nuk je kosovar ? ».
Sepse ne fakt, une jam kosovar, ashtu sikurse te gjithe sa jane ne kete salle jane kosovare, po aq sa jane edhe gjirokastrite e shkodrane, çame e beratas, vlonjate e durrsake, etj.
Eshte e tepert te them se kosovareve nuk u mbetet qejfi aspak nese ua marrim kete dite dhe themi se eshte festa e te gjithe shqiptareve. Sepse e tille eshte ne te vertete.
Askush nuk mund te harroje se Pavaresia e Shqiperise u shpall ne Vlore, pasi nisi udhetimin nga Durresi dhe pershkroi gjithe Myzeqene. Por askush nuk mund te mos e dija se ajo filloi te ngjizej ne Kosove, me kryengritjet e medha te heronjve te ketij vendi.
E tille eshte edhe Pavaresia e Kosoves, kjo veper e madhe qe i bashkengjitet me dinjitet 28 Nentorit. Ajo jetoi pergjate nje shekulli ne zemren e çdo shqiptari. Ushqeu deshiren patriotike te secilit prej nesh. Mbajti gjalle shpresat e brezave te tere qe u shuan me endrren per te pare, te pakten nje here te vetme « token ame ».
Pavaresia e Kosoves, vetam sa u zyrtarizua me 18 shkurt 2008, sepse ne te vertete ajo kishte ekzistuar edhe atehere, kur per t’i mbijetuar shtypjes dhe terrorit serbomadh, u strehua ne zemrat e 10 milione shqiptareve kudo neper bote.
Ajo nuk erdhi ne nje dite, as nga nje njeri i vetem, por megjithate, nuk duhet harruar se, para se gjithash ajo eshte veper e kosovareve, e heroizmit te tyre biblik, e sakrificave te tyre qe nuk mund te krahasohen as me sakrificat me te kenduara sot dhe kurdohere neper bote.
Ajo eshte veper e atyre qe iu kundervune pushtimit serb qe ne ditet e para te tij, rreth 100 vjet me pare. Eshte nenshkrimi i atyre qe lane me gjakun e tyre rruget e Prishtines dhe qyteteve te tjera te Kosoves ne demonstratat e vitit 1968 dhe me pas ne ato te vitit 1981, ndonjerin prej te cileve kemi nderin ta kemi edhe sot, ketu, mes nesh.
Eshte vula e pashlyeshme e heronjve te 10-vjeçarit te fundit te shekullit te kaluar, familjes Jashari dhe luftetareve te tjere qe bene boten te flase per te.
A mund te kuptohet pavaresia e Kosoves pa emrin e UÇK-se ? A mund te ndahet arritja e saj nga heroizmi i luftetareve te ketij formacioni patriotik, i cili lindi nga populli dhe per popullin ?
Po vete UÇK-ja a do te ekzistonte dot pa mbeshtetjen mbarepopullore te te gjithe shqiptareve ne Kosove e ne Shqiperi, ne Maqedoni, apo ne diaspore ?
Natyrisht qe jo. Lufta heroike e djemve te UÇK-se do te ishte nje kenge heroike dhe e dhimbshme ne te njejten kohe, sikur me te te mos ishte bashkuar diplomacia e Tiranes dhe e Prishtines, heroizmi, por dhe mençuria e drejtuesve te luftes. Sepse ne shqiptaret nuk e deshem luften. Ajo na u imponua dhe domosdoshmeria e saj erdhi ne skene kur zgjidhjet paqesore dhe diplomatike deshtuan. Rambujeja e deshmoi kete. Nje aforizem i lashte thote se kur politika belbezon, populli merr fjalen dhe e thote siç duhet ate.
Ne te vertete, nuk mund te mohohet se per here te pare ne historine e vet, patriotizmi dhe pjekuria e shqiptareve nuk mbeten te vetem, tragjikisht te braktisur, siç edhe ka ndodhur shpesh me pare. Sepse, per here te pare ne historine e tyre, shqiptaret paten per aleate fuqite me demokratike te botes dhe aleancen me te fuqishme ushtarake te te gjitha koherave.
Ne nuk mund te mos falenderojme ne kete dite te madhe NATO-n dhe vendet anetare te saj, pa kontributin e te cileve fitorja do te ishte ende larg dhe kostoja e saj do te ishte shume me e rende.
Ne menyre te veçante, ne, shqiptaret e Frances, nuk mund te harrojme kontributin e ketij vendi te madh, simbol te lirise dhe te demokracise, i cili ishte nga te paret qe e njohu pavaresine e Kosoves, duke treguar keshtu miqesine e tij te sinqerte dhe vleresimin maksimal per Drejtesine e çeshtjes shqiptare.
Kosova e meritoi Pavaresine, sepse e kerkoi dhe luftoi per te. Kosovaret njohen ne vitin e fundit te shekullit te 20-te nje nga genocidet me te pergjakshem te historise njerezore, para te cilit edhe kriminelet e Mesjetes do te skuqeshin nga turpi.
Shqiptaret harxhuan per kete dite energji dhe pasuri, harxhuan vite dhe dekada te tera nga jeta e tyre, derdhen gjak te paster dhe te ndershem, duke sublimuar ne kete menyre, si rrallekush tjeter popull ne bote emrin e Lirise.
Ne vitet e pushtimit te gjate serb, Kosova u be shembulli i mbijeteses etnike perballe shovinisteve sllavomedhenj dhe, pas luftes, ne shtetin e saj te ri, ende te plagosur dhe te kafshuar nga dhembet e helmatisur te donkishoteve qe enderrojne rikthimin e mbreterive antishqiptare, u be simboli i tolerances dhe fisnikerise, i faljes dhe vizionit modern te nje shoqerie te denje, plotesisht te denje per boten moderne. Sepse fisnikeria me shume se kudo duket ne ate se si fituesi e administron fitoren dhe shqiptaret nuk e shperdoruan ate.
Sot Kosova eshte ende nje vend i varfer, me sfida te medha perpara, nje shtet qe po u reziston me shume mundime furtunave dhe krizave universale, por askush nuk mund ta mohoje se aty eshte nje vend i lire me njerez te lire, nje vend qe respekton principet baze te demokracise dhe qe nuk shtyp pakicat, siç shtypeshin shqiptaret jo me larg se 12 vjet me pare edhe pse nuk ishin pakice dhe jetonin ne token e tyre qe ne diten e pare te botes.
E thame qe ne fillim, kjo eshte festa e te gjithe shqiptareve dhe, me shume se sa gjuhe e kujdesshme diplomatike do te ishte hipokrizi po te mos thuhej se Shqiperia dhe Kosova jane dy emra per nje zemer.
Ne fund te fundit jemi nje. Sepse kemi nje gjak dhe nje gjuhe, kemi luftuar nen nje flamur, i jemi falur te njejtit Zot - Shqiptarizmit, jemi vrare per nje emer - Shqiperine, kemi nje stergjysh te vetem -  Skenderbeun dhe ngritem bashke ne shekuj nje Komb.
Por kosovaret kane meriten e madhe te mbeten shqiptare edhe atehere kur kjo fjale ngjallte zemerimin e pushtetit dhe nxiste denime te paimagjinueshme.
Ata nuk u asimiluan edhe atehere kur nje aparat i tere shteteror, ideologjik, politik, ushtarak dhe policor vuri gjithçka ne pune per t’i shkombetarizuar, duke i rezistuar atij per me shume se nje shekull, si rrallekush tjeter ne bote.
Ata shpetuan gati gjysmen e kombit nga shuarja perfundimtare dhe per te gjitha keto, te gjithe shqiptaret duhet t’u jene dhe u jane mirenjohes kosovareve, ketyre shqiptareve te mire, ne jete te jeteve.
Prandaj nuk ka pse te kemi frike te themi me ze te larte se jemi nje dhe se te tille do te mbetemi gjithmone. Me kujtohet me kete rast se ne diten e dyte te bombardimeve te NATO-s, bashke me nje grup drejtuesish te tjere te gazetave shqiptare, organizuam ne Tirane nje miting te madh ne mbeshtetje te luftes se popullit kosovar. Rreth 100 mije njerez ishin ne sheshin « Skenderbej », te cilet therrisnin ne kor : « Kosove-Shqiperi, jemi nji » dhe « Gjithe shqiptaret jane UÇK ».

Po ate dite, ne Shkup, nen drejtimin e partive shqiptare te Maqedonise rreth 100 mije shqiptare te tjere degjonin Arben Xhaferrin, i cili, nen thirrjet solidarizuese te turmes deklaronte : « NATO te shkoje ne Kosove, ende sa nuk kemi shkuar ne atje ! ».
E pra, pse na u dashka ta fshehim kete ndjenje, kur edhe ata qe i druhen dhe nuk duan qe ajo te ekzistoje, nuk do te besojne nese themi te kunderten ?!
Vete Pavaresia, para se gjithash eshte hapi final i çlirimit dhe i pjekurise kosovare. Tani, u takon kosovareve, atyre dhe vetem atyre qe te vendosin per te ardhmen e tyre si shtet. Konjukutrat diplomatike nuk jane te perjetshme, kombet po!
Me lejoni ta mbyll kete fjale me nje thenie te njerit prej emrave me te medhenj te letrave shqipe, Rexhep Qoses :
« Pavaresia nuk eshte zgjidhja, por nje nga fazat e saj... ».
Rrofte Kosova!
Rrofte Shqiperia!
Rrofshin e begatofshin te gjithe shqiptaret, kudo qe jane!
GENC COBANI 19.02.2011

 

***************************
Gilbert Gardes – Fjalim
Me rastin e shënimit të Festës Kombëtare të Shqipërisë
E shtunë 20 nëntor 2010

Zoti Ambasador i Shqipërisë,
Zotërinj nga Komuna e Vaulx en Velinit,
Zonja kryetare e Shoqërisë Iliria,
Zonja, zonjusha, zotërinj,
Të gjithë miqve pjesëmarrës,
Kam kënaqësinë që të gjendem mes jush këtë mbrëmje e do të them disa fjalë si mik francez i shqiptarëve, dhe si shkrimtar. Ju ftoj të meditoni rreth imazhit të Shqipërisë dhe ky fjalim i shkurtër ka për titull një pyetje : është duke u formuar një imazh i ri ndërkombëtar për shqiptarët?
Drejt një imazhi të ri ndërkombëtar të shqiptarëve ?
Që prej vitit 1995, viti kur botova «Udhërrëfyes për Shqipërinë» (Guide de l’Albanie), doracaku i parë i qytetërimit post-komunist kushtuar Shqipërisë, qëllimi i të cilit ishte «t’i rijepte imazhin e bukurisë, të rimëkëmbte një padrejtësi  të dhimbshme, të riparonte paragjykimet, të ringjallte një kujtesë të pasur» ; gjendja e shqiptarëve dhe vendi kanë ecur para në shumë fusha, u pëlqen apo jo keqdashësve të këtij vendi.
Çështja e vendit që zë Shqipëria në zemër të Evropës, është duke shkuar drejt zgjidhjes, por pas fitores së përgjakshme të pavarësisë së Kosovës, ajo është zhvendosur. Sot, pyetja ekzistenciale është : Cili duhet të jetë statuti, jo vetëm i Shqipërisë, por i të gjithë shqiptarëve në Evropë, popull i shkapërdarë nga historia në disa shtete ?
Është çështja e të ardhmes së shqiptarëve që jetojnë në Shqipëri, por edhe atyre që jetojnë në Kosovë, në Greqi, në Maqedoni, Mal të Zi, madje edhe në Zvicër apo Francë.
Në fakt, ky subjekt nuk është i ri, por është sidomos historik, po të kemi parasysh mënyrën e jetesës së shqiptarëve, komb pa shtet përpara pavarësisë, i shkulur me dhunë nga Perandoria Osmane më 1912-1913.
Por, prej kohës së ilirëve (?) ekziston një kohezion i fortë, një ndjenjë e padyshimtë përkatësie në një grup, një etni që është manifestuar gjithmonë, kudo ku janë shqiptarët, sado i vogël të jetë numri i tyre, madje edhe mes shqiptarësh në hasmëri!  Si ta përkufizosh këtë ndjesi, këtë ndjenjë madhështore që të bën të ndjehesh anëtar i një trungu të përbashkët, ashtu siç mund ta ndiejë veten çdo francez i mirëfilltë?
Gjuha frënge, saktësia semantike e së cilës është e shquar në fushën diplomatike, lejon farkëtimin e një termi të nevojshëm për këtë koncept, një term që tingëllon në mënyrë kaq harmonike, termin Shqiptaria (në origjinal Albanitude).
Termi Shqiptari tregon forcën e të qenit shqiptar. Në gjuhën franceze ekziston një term i ngjashëm: negritude. I krijuar gjatë viteve 1930 nga poetët Aimé Cesaire e Leopold Sedar Senghor për të përkufizuar trashëgiminë e përbashkët të popujve afrikanë të shkapërdarë në tre kontinente. 
Arkitektura, gjuha, historia, qëndrimi përballë të ardhmes, gjithçka shpjegohet me Shqiptarinë, që mund të përmblidhet shkurt kur themi se shqiptarët trashëgojnë të njëjtën kulturë të përbashkët. 
Duhet ta njohim sot në fushën ndërkombëtare këtë kulturë të përbashkët të shqiptarëve kudo ku jetojnë, paravësisht nga epokat, të trashëguar nga të parët, me detyrimin moral që t’ua përcjellin brezave që vijnë. Këtu futet një koncept i ri, ideja që kjo kulturë duhet të ndahet edhe me ata që s’janë shqiptarë, në një botë ku ndryshimet i japin shtytje krijmtarisë dhe zhvillimit të qëndrueshëm.
Shqiptarë si Faik Konica (i vdekur më 1942) dhe shkrimtarët e diasporës  shqiptare në shekujt e fundit, janë shembujt e admirueshëm të kësaj Shqiptarie kosmopolite.
Sot, fati i shqiptarëve është të studiojnë, të mbrojnë dhe vlerësojnë trashëgiminë e tyre, e ta ndajnë me kombet tjera.  Kjo gjë, jo vetëm që do t’i ngrejë më lart në arenën ndërkombëtare, por kjo Shqiptari, unike, do t’u shtojë krenarinë dhe besimin tek e ardhmja. 
E vënë në pah në fushën ndërkombëtare, Shqiptaria do të lejojë përparimin në fushën politike shqiptare.
Synimi i « Shqipërisë së Madhe », territoriale, është një koncept që i përket të shkuarës dhe i parealizueshëm. Por, nga ana tjetër, t’u japësh shqiptarëve të të gjithave vendeve, vendin që meritojnë në Europë, është një domosdoshmëri politike dhe morale për të gjithë europianët.
Duke vënë përpara vlerat e trashëgimisë dhe kulturës origjinale shqiptare, me të gjitha ngjyrat e saj krahinore, mund të themi se në Evropë shqiptarët (e jo vetëm Shqipëria) nuk vijnë me duart bosh. 
Gilbert Gardes

 

***************************

 

Letër ngushëllimi
Me pikëllim të madh sot më 9 qershor 2010, morëm lajmin për vdekjen e familjarit tuaj dhe shokut tonë të shtrenjtë, Ekrem Jetish Bislimit. Dashuria, respekti dhe virtytet e tij me të cilat na mësoi dhe na shoqëroi përherë sot në këtë ditë ndarjeje na japin një dhimbje të madhe. Një dhimbje që nuk mund të përshkruhet me fjalë. Por siç ishim çdoherë krenarë me të, edhe nga sot e pas kësaj dite do të jemi edhe më krenarë për mësimet, mençurinë dhe njerëzinë e tij. Do të jetë i paharruar për jetë ndër ne.
E nderuara familje e Ekrem Bislimit,
Të nderuar shokë dhe miq të Ekremit,
Pranoni ngushëllimet më të thella për vdekjen e Bacës Ekrem. Të jetojmë me kujtimet e ëmbëla që na la gjatë jetës së tij e që këto kujtime do t’i ruajmë e do t’i çmojmë përjetësisht.
I afërt, i dashur, i urtë, i mençur dhe energjik do të jenë kujtimet që do të kemi përjetë për shokun tonë dhe familjarin tuaj, Ekrem Bislimi. Do të rrojmë me mësimet e tij, me shëmbëlltyrën e tij dhe ngrohtësinë që gjetëm tek ai sa herë që e patëm takuar. Do jetë përherë në kujtimet tona një burrë i madh intelektual, një atdhetar i flaktë i çështjes shqiptare, një edukues i shkëlqyer i brezit të ri.
Prandaj, e kuptojmë se edhe për ju sot është një dhimbje e madhe. Bëhuni të fortë për të mundur këtë dhimbje. Ju nisim edhe njëherë ngushëllimet më të përzemërta nga farefisi në Lion të Francës dhe nga shokët mërgimtarë të Ekremit.
Qoftë i përjetshëm kujtimi për Ekrem Bislimin.
Pranoni ngushëllimet nga: Farefisi nga Franca, Gjermania, Italia e Zvicra, shokët mërgimtarë nga Franca e Zvicra, anëtarët dhe simpatizantët e Shoqërisë Shqiptare “Iliria” në Francë.
9 qershor 2010 
Lion, Francë

 

***************************

FJALA E RASTIT NË PËRVJETORIN E PAVARËSISË SË SHQIPËRISË, 20 nëntor 2010 – Fehmi Plakiqi
I nderuar Ambasador i Republikës së Shqipërisë !
I nderuar Ambasador i Republikës së Kosovës !
I nderuar kryetar i komunës së Vaulx en Velinit, Zoti Genin !
Të nderuar motra dhe vëllezër !
Jemi mbledhur sot për të festuar 28 Nëntorin, Ditën e Flamurit dhe të Pavarësisë së Shqipërisë. Kjo ditë përkon edhe me 28 Nëntorin e vitit 1443 kur Skenderbeu ngriti flamurin shqiptar në kalanë e Krujës. Këtë festë e festojnë shqiptarët nga Preveza në Ulqin, Plavë e Guci, nga Karaburuni në Tiranë, Shkup, Prishtinë e Preshevë.
Kjo ditë u arrit me pendë e pushkë. Për Lidhjen Shqiptare të Prizrenit, kryengritjet e viteve 1909, 1910, 1911 u derdh gjaku i shqiptarit. Përgatitja shpirtërore e shqiptarit është vepër madhore e rilindasve tanë, është puna e De Radës, Kristoforidhit, Sami e Naim Frashërit, Vaso Pashës, çajupit, Fishtës, Mjedës, Papa Kristo Negovanit e shumë rilindasve tjerë që me punën dhe veprat e tyre çelën shkollën e parë shqipe, alfabetin shqip dhe mbajtën gjallë krenarinë kombëtare.
Viti 1912 ishte një vit i trazuar për Shqipërinë sepse fqinjët lakmonin territore shqiptare dhe donin copëtimin e Shqipërisë. Politikanë, diplomatë e strategë ushtarakë si Ismail Bej Vlora, Hasan Prishtina, Elez Isufi, Bajram Curri, Isa Boletini, Bajo e çerçiz Topulli, Mihal Grameno e Themistokli Gërmenji i thanë ndal këtyre lakmive të fqinjëve. Ata punuan pa u ndalur duke kaluar shumë pengesa të kohës dhe mundësuan që më 28 Nëntor 1912 në Vlorë, Heroi i Kombit Isamil Qemali shpalosi flamurin shqiptar dhe e shpallën Shqipërinë të Pavarur.
Kjo pavarësi la shumë plagë e dhembje sepse mbetën jashtë shtetit shqiptar  shumë territore që ishin pjesë të atdheut tonë. Jashtë Shqipërisë së pavarur mbetën Kosova e çamëria të pushtuara nga Serbia, Mali i Zi e Greqia.
As Lufta Nacional çlirimtare e popullit shqiptar nuk arriti të bashkojë tokat e pushtuara nga fqinjët. Mirëpo një fitore të madhe shqiptarët arritën në Nëntorin e vitit 1944. Shqipëria u çlirua nga pushtuesi nazifashist dhe u rendit në krahun fitimtar me koalicionin antifashist të botës.
Tokat e Kosovës mbetën në Jugosllavi edhe pas Luftës së Dytë Botërore. Lëvizja studentore e vitit 1981 u shndërrua në lëvizje të madhe popullore. Kjo Lëvizje Popullore mbajti ndezur flakadanin e lirisë dhe më 28 Nëntor 1997, solli publikisht në skenë Ushtrinë çlirimtare të Kosovës që me luftën e saj dhe me gjakun e bijve dhe bijave më të mirë shqiptarë, solli çlirimin e Kosovës nga pushtuesi serb.
Në Nëntor shqiptarët festojnë edhe ditëlindjen e komandantit legjendar Adem Jashari, që u bë emblema më fuqishme e luftës së Kosovës për çlirim.
Të nderuar Zonja dhe zotërinj,
Sot Shqipëria e Kosova po ecin në rrugën e përparimit dhe bashkimit. Ato në një të ardhme të afërt do të jenë pjesë përbërëse edhe të Bashkimit Evropian. E arritura e fundit është heqja e vizave për Shqipërinë nga Evropa.
Le të vëjmë të gjithë mundin, dijen, djersën, dashurinë, harmoninë për të pasur edhe një 28 Nëntor tjetër. Në Nëntorin e bashkimit të të gjitha trojeve etnike shqiptare nën një ombrellë e nën flamurin me shqiponjën dykrenare.
Duke e përfunduar dua të falenderoj, kryetarin e komunës së Vaulx en Velinit për ndihmën që na dha për të realizuar këtë manifestim.
Lavdi dëshmorëve që dhanë jetën për atdhe !
Rroftë 28 Nëntori, Dita e Flamurit dhe Pavarësisë !
Rroftë Shqipëria !
Ju falemnderit
Fehmi Plakiqi, 20.11.2010

 

***************************

Fjala përshëndetëse e Kryetarit të Shoqërisë Shqiptare ILIRIA, 20 Nëntor 2010
Të nderuar ambasadorë,
I nderuar kryetar i Komunës së Vaulx en Velinit,
Të nderuar bashkatdhetarë,
 Ju nis përshëndetjet e mia më të mira dhe ju uroj mirëseardhje në mbrëmjen e sotme festive që organizohet nga Shoqëria Shqiptare ILIRIA  për nder të ditës së Flamurit.
Jemi mbledhur sonte këtu në Lyon për të festuar një nga përvjetorët më të rëndësishëm kombëtar, pra 28 Nëntorin, Ditën e shpalljes së pavarësisë së Shqipërisë dhe Ditën e Flamurit kombëtar.
28 Nëntori përbën aktin më madhor të historisë sonë dhe themelin e rilindjes dhe të krijimit të shtetit shqiptar.
Me këtë rast i përulemi me respektin më të madh veprave të jashtëzakonshme të rilindasve tanë me kujtimin për protagonistët e 28 Nëntorit si Ismail Qemali, Isa Boletini, Luigj Gurakuqi e atdhetarëve të tjerë.
Sonte festojmë edhe ditën e çlirimit të Shqipërisë nga Nazifashistët, daljen publike të UçK-së si dhe ditëlindjen e komandantit legjendar Adem Jashari
Që nga shpallja e pavarësisë së Shqipërisë, sot shqiptarët festojnë më mirë se çdo vit tjetër. Shqiptarët janë në rrugë të mbarë drejt Bashkimit Kombëtar.
Ju uroj festën kombëtare dhe ditën e flamurit kombëtar, 28 Nëntorin!
Rroftë 28 Nëntori.
Rroftë kombi shqiptar.
Gëzuar!
---------------------
Avni Bilalli
20.11.2010

 

 

***************************

Festa e Flamurit shënohet nga shqiptarët e Lyonit të Francës
Në Lyon të Francës, organizimi shqiptar ka fillet e hershme. Një organizim më i gjerë i mërgimtarëve shqiptarë fillon në vitin 1991 me formimin e Shoqërisë Kulturore Shqiptare « Fan Noli ». Gjatë një periudhe mbi të një dekadee gjysmë, u organizuan shumë manifestime të ndryshme kulturore dhe në mbështetje të çështjes kombëtare shqiptare që kalonte një ndër periudhat më të rëndësishme të historisë së saj. Me çlirimin e Kosovës më 1999, mërgimtarët shqiptarë në Lyon e rrethinë u desh të përmbyllin me krenari faqet e veprimtarisë së tyre në gjirin e Shoqërisë « Fan Noli ». U shqyrtuan mënyra dhe rrugë të reja të organizimit duke pasur parasysh realitetet e reja të pozitës së shqiptarëve në trojet etnike.
Më 10 qershor 2003, pikërisht në ditën e përvjetorit të Lidhjes Shqiptare të Prizrenit, shqiptarët e Lyonit njëzëri formuan Shoqërinë Shqiptare « Iliria ». Kjo shoqëri që tashmë ka hyrë në shtatëvjetorin e veprimtarisë kishte dhe ka në gjirin e saj bashkatdhetarët tanë më të përkushtuar që të ruajnë, forcojnë dhe shpalosin sa më mirë dhe më shumë identitetin kombëtar të shqiptarëve. Ajo ishte dhe mbetet një bërthamë e fortë e lidhjes së shqiptarëve të të gjitha viseve shqiptare, të gjitha krahinave apo ideve politike e fetare të shqiptarëve që jetojnë në Francë. Kjo ishte arsyeja që sot ajo gëzon një autoritet të madh tek mërgimtarët shqiptarë, por edhe tek populli francez dhe shoqëritë e institucionet franceze. Serioziteti i veprimtarisë së kësaj shoqërie rritet edhe më shumë duke pasur në gjirin e saj intelektualë të mirëfilltë shqiptarë, atdhetarë të sprovuar tashmë e shumë dekada, miq dhe simpatizantë shqiptarë dhe francezë nga të gjitha shtresat politike dhe shoqërore.
Një ndër organizimet e radhës së Shoqërisë Shqiptare « Iliria » këtë javë ishte edhe organizimi i festave të Nëntorit. Një organizim madhështor që do të mbahet mend gjatë nga 500 mërgimtarët që ishin të pranishëm. Bashkatdhetarë të gjitha trojeve shqiptare, me origjinë që nga çamëria deri në Kosovë iu kishin përgjigjur ftesës festive të Shoqërisë « Iliria ». Madje në mesin e shqiptarëve të tubuar kishte edhe shqiptarë që kishin disa dekada që ishin shpërngulur në Turqi dhe në ditë e flamurit iu kishin afruar origjinës së tyre, Shqipërisë. Ambasadori shqiptar në Paris, do të ishte mysafiri më i madh i mbrëmjes sepse ishte zëri zyrtar  i Shqipërisë që dëgjohej në Francë. Miq të shqiptarëve si Gilbert Gardes e të tjerë nuk do të mungonin në këtë mbrëmje. Madje shkrimtari dhe intelektuali francez dhe mik i madh i shqiptarëve, Gilbert Gardes u nderua me titullin « Anëtar nderi i Shoqërisë Iliria ».
Një program shumë i pasur artistik që të shuante mallin për disa çaste për atdheun,  u prezentua nga fëmijët shqiptarë të Lyonit. Kostumet kombëtare që mbanin këta fëmijë me krenari, fjalët e ëmbla shqip dhe këngët e vallet e interpretuara, tregonin edhe njëherë se shpirti atdhetar tek shqiptarët e mërguar nuk shuhet dhe jeton çdoherë në çdo familje shqiptare.
Një festë e madhe u bë nga shqiptarët e Lyonit. Dorë për dore, krah për krah, mërgimtarët u gjenden deri në orët e vona të natës. Edhe njëherë shqiptarët treguan se janë një në gëzime siç ishin bashkë si grusht i vetëm në ditët e vështira që kaluan shqiptarët nën sundimin e pushtuesve të huaj. Ky forcim ndërshqiptar duhet të vazhdojë edhe më tej, që shqiptarët të zënë vendin e merituar në mesin e popujve tjerë të botës. Vetëm si shqiptarë të bashkuar do të kenë peshën dhe rëndësinë e tyre në arenën ndërkombëtare dhe do të jetë më e lehtë për mirëqënie të brezit të sotëm dhe atyre që do të vijnë pas nesh.
Me këtë rast një përgëzim të veçantë iu shkon kryesisë së Shoqërisë që me mund dhe përkushtim të madh bëri një manifestim kaq madhështor.
Në fundin e mbrëmjes, ca fëmijë shqiptarë të vegjël shtruan pyetjen : « Kur do ta kemi festën e ardhshme ». Në përgjigje të kësaj pyetjeje kaq shpresëdhënëse, kaq atdhetare, mund t’i përgjigjemi se shqiptarët tash e tutje duhet vetëm të festojnë. Ata do të festojnë të arriturat kombëtare që ndodhën në të kaluarën por do të festojnë edhe të arriturat tjera që janë shtruar për zgjidhje të drejtë. Mirupafshim pra, në festat tjera.
Prandaj, le të festohet kudo, për Shqipërinë, shqiptarët dhe flamurin shqiptar. Shqiptarët e Lyonit edhe njëherë treguan se janë shqiptarë dhe do të mbesin të tillë përkundër largësisë gjeografike me atdheun e tyre.
Ragip Gegaj

 

Publikimet tjera